EN 1090: Vijf meest gestelde vragen
EN 1090 norm
Sinds Juli 2014 is de EN 1090-1 wettelijk verplicht maar er bestaan in de markt nog veel vragen en onduidelijkheden over de toepassing, het toepassingsgebied en de inhoud van deze norm. Veel fabrikanten vragen zich af of de EN 1090-1 van toepassing is op hun eigen werkzaamheden. Onderstaand de vijf meest gestelde vragen over de norm.
Vraag 1: Wat wordt er bedoeld met EN 1090?
Met de EN 1090 wordt meestal de EN 1090-1 bedoeld. Dit is het eerste deel van een serie van 5 normen. Het eerste deel is de productnorm die geharmoniseerd is onder de Verordening Bouwproducten 305/2011/EU. Op grond van deze Verordening zijn marktdeelnemers verplicht om staal- en aluminiumonderdelen die in constructies worden verwerkt, van een CE markering te voorzien.
Vraag 2: Is CE markering verplicht op complete staalconstructies?
Neen. Op grond van deze norm zijn de desbetreffende marktdeelnemers slechts inzake stalen- en aluminiumonderdelen die in constructies worden verwerkt, verplicht om CE markering te waarborgen.
Vraag 3: Wat zijn de overige EN 1090 normen?
De EN 1090 bestaat uit een serie van in totaal 5 normen. Alleen het eerste deel heeft betrekking op de CE markering.
De EN 1090-2 regelt hoe staalconstructies gemaakt moeten worden, de EN 1090-3 regelt dit voor aluminiumconstructies. Deel 4 en 5 zijn momenteel nog in ontwikkeling en zullen betrekking hebben op dunwandige, koud vervormde delen van staal en aluminium.
Vraag 4: Wanneer is de CE markering verplicht onder EN 1090-1?
Alleen op de onderdelen die binnen de definitie en het toepassingsgebied vallen van de EN 1090-1 dient de CE markering aangebracht te worden en aan de desbetreffende overeenstemmingsbeoordelingsprocedure onderworpen te worden. Omdat er in de markt veel onduidelijkheid bestond over de toepassing van vele onderdelen heeft de Europese Commissie een lijst gepubliceerd waarop verduidelijkt wordt welke producten niet binnen de EN 1090-1 vallen.
Vraag 5: Hoe bepaal je de juiste uitvoeringsklasse (EXC)?
Voorheen werd aan de hand van de EN 1090-2 (tabel bijlage B) bepaald binnen welke uitvoeringsklasse een bepaald aluminium of staal constructief onderdeel viel. Deze tabel is echter komen te vervallen en vervangen door Bijlage C van Eurocode 3.