Wat is speelgoed in de zin van de Speelgoedrichtlijn 2009/48/EG?

Artikel 2, lid 1 van de Speelgoedrichtlijn omschrijft aan de hand van een aantal criteria wat speelgoed is.

Speelgoed is:

• elk product dat al dan niet uitsluitend
• ontworpen of bestemd is
• om door kinderen jonger dan 14 jaar
• bij het spelen te worden gebruikt.

Ten opzichte van de vorige Speelgoedrichtlijn 88/378/EEG zijn de woorden «al dan niet uitsluitend» aan de definitie toegevoegd om daarmee aan te geven dat een product niet uitsluitend voor spel bestemd hoeft te zijn om als speelgoed te worden gezien.

Het product kan/mag ook voor andere doeleinden worden gebruikt en alsnog «speelgoed» zijn.

De officiële Richtsnoeren voor de toepassing van de Speelgoedrichtlijn geven als voorbeeld een sleutelhanger met een teddybeertje of een slaapzak in de vorm van een knuffel. Beide producten welke primair niet uitsluitend voor spel bestemd zijn, maar welke beide toch als speelgoed geclassificeerd moeten worden.

In de speelgoed definitie speelt het concept «om bij het spelen te worden gebruikt» of «spelwaarde» het grootste probleem. Nagenoeg alles heeft spelwaarde voor een kind, maar dat betekent nog niet dat alle voorwerpen onder de definitie van speelgoed vallen.

Een voorwerp wordt pas als speelgoed gezien indien de fabrikant er bewust spelwaarde aan geeft. Een criterium daarvoor is de verklaring van de fabrikant zelf. Echter het redelijkerwijze te verwachten gebruik dient als prioritair te worden beschouwd ten opzichte van de verklaring van de fabrikant.

Met andere woorden, een fabrikant kan zich niet onttrekken aan zijn verplichtingen simpelweg door te verklaren dat zijn product geen spelwaarde bevat.

Lees ook ons artikel over welke voorwerpen expliciet geen speelgoed zijn.